Bouches

Το Bouches είναι ένα αφιέρωμα στον τραγουδιστή Demétrio Stratos (Ευστράτιος Δημητρίου). Πρόκειται για έναν κύκλο τεσσάρων κομματιών: Screams & Parasites, Fragments d'Une Berceuse Étirée, Slow n'Low και Vocalism. Tο Fragments d'une Berceuse Étirée προέρχεται από ένα γνωστό γαλλικό νανούρισμα. Το νανούρισμα έχει αρκετά επιβραδυνθεί [ως προς την ταχύτητά του] και τραγουδιέται από φωνή, το στόμα της οποίας είναι καλυμμένο με ένα μικρό κομμάτι από χαρτί. Επίσης, η φωνή συνοδεύεται από προετοιμασμένα όργανα με διάφορες σουρντίνες ήχου. Το Screams & Parasites αποτελείται από φωνητικές παρεμβολές και γρήγορες εναλλαγές φωνημάτων δημιουργώντας έτσι έναν επίμονο και επιταχυνόμενο ρυθμό που καταλήγει σε κραυγή. Η φωνή συνοδεύεται από ηλεκτρονικά όργανα και ηχογραφημένες κραυγές τραγουδιστών της avant- gard rock μουσικής που έχουν βαθιά επηρεάσει την αντίληψή μου για τη φωνή (και το σώμα της): The Residents, Patti Smith, Captain Beefheart, Pink Floyd. Στο Slow n'Low, η φωνή μιμείται τη μηχανή και την ηλεκτρακουστική μεταμόρφωση του προηχογραφημένου υλικού: υπερβολική επιβράδυνση, μεταφορά, αντιστροφή, θραυσματικότητα. Τα όργανα μιμούνται την τριγμένη φωνή (αργές δονήσεις των φωνητικών χορδών σε πολύ χαμηλή περιοχή) και τα ηλεκτρονικά δανείζονται αυτού του τύπου τις δονήσεις. Στο Vocalism, η φωνή απαγγέλει σε ρυθμικό και μονότονο τρόπο μια σειρά από λέξεις εμπνευσμένες από το ομότιτλο ποίημα του Walt Whitman. Η φωνή παράγει ποικίλους τύπους φωνημάτων: κάποιες φορές τα φωνήματα είναι «πρωτόγονα» και άλλες φορές μιμούνται την τεχνοτροπία του Ευστράτιου Δημητρίου και της προφορικής παράδοσης. Η ορχηστρική γραφή χρησιμοποιείται έτσι που να συνυπάρχει με το σύνολο ως ενιαίο ηχητικό σώμα και να μην λειτουργεί προς χάρη της «ενορχήστρωσης». Κάθε ήχος του έργου πρέπει να δημιουργείται, να ξαναγεννιέται και αρτίως να εκπορεύεται από τον εκτελεστή. Πρόκειται για μια διαδικασία «λησμονιάς» [του παραδοσιακού μοντέλου παραγωγής ήχου] και ενστικτώδους επαναδημιουργίας του πριν τη γέννηση και πριν από κάθε «γνώση». Η χρήση των ηλεκτρονικών έχει δύο λειτουργίες. Η πρώτη αφορά τη μεταμόρφωση της ηχητικής ταυτότητας υπό τους όρους της χροιάς, του τονικού ύψους, της έντασης και της πυκνότητας. Η δεύτερη αφορά τη μεταμφίεση του χρόνου υπό τους όρους της διάρκειας και του ρυθμού. Η ηλεκτρονική προσέγγιση (simple amplification, distortion, masking, overscratch) στοχεύει στο να δημιουργήσει πολλαπλές οργανικές και φωνητικές «ταυτότητες» - ηχητικά πλάσματα σε μεταμορφώσεις - προκαλώντας έκπληξη και αίσθημα μη οικειότητας.