Forget Me Not

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική παραδοσιακή μουσική έχει γίνει η κινητήρια δύναμη του συνθετικού μου έργου. Επανεφευρίσκω, ανασυντάσσω και ανασυνθέτω παραδοσιακά μουσικά θέματα, διατηρώντας την ενέργεια και τη λεπτότητά τους, την αυθεντικότητα του αρχέγονου μοντέλου τους, τον παλμό και την ψυχή τους, ακολουθώντας τα χνάρια των «ανωνύμων» που έφτιαχναν τα δημοτικά τραγούδια. Των κάθε λογής «ανωνύμων» και χωρίς σύνορα συνθετών, έξω από κάθε φυλετικό αυτοθαυμασμό. Καθώς το υλικό αυτό στροβιλίζεται στα χέρια μου, παίρνει αναγκαστικά κάτι από την προσωπικότητά μου (τη δόση την καθορίζει το ίδιο το υλικό και η διάθεση που διαμορφώνεται από τις αμέτρητες «ακροάσεις» της μουσικής μου, καθώς ο ήχος σχηματοποιείται βήμα βήμα στο χαρτί). Αυτές οι μεγάλες ή μικρές δόσεις προσωπικής έκφρασης δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επιστροφής στα κεκτημένα. Το Forget Me Not για σόλο άλτο σαξόφωνο (2007) ή σόλο κλαρινέτο (2007/2010) ανήκει στον κύκλο έργων με τον γενικό τίτλο Typewriter Tune, ο οποίος επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει μουσικά γράμματα που στέλνονται σε διαφορετικούς παραλήπτες. Το κάθε έργο δίνει κάτι από τον κόσμο του στο επόμενο και έτσι υπάρχει μια συνέχεια, που η αρχή της χάνεται στους αιώνες, το παρόν της δεν είναι στατικό και το μέλλον της προσβλέπει στην υπεροχή της εξέλιξης. Στο Forget Me Not, o παραλήπτης είναι το λουλούδι «Μη με λησμόνει». Σε όλο το κομμάτι υποβόσκει ο χορός τσάμικος, χωρίς ωστόσο να αφήνει περιθώρια αυτοτελούς κυριαρχίας επί του έργου. Το λογοπαίγνιο του τίτλου μεταξύ του πραγματικού νοήματος των λέξεων και του ομώνυμου λουλουδιού συνδέει συνειρμικά την ευθραυστότητα του λεπτεπίλεπτου άνθους με την αβεβαιότητα μιας εφήμερης φιλίας.