Cathedrals of Air

Όταν ο Αθανάσιος Ζέρβας μου ζήτησε να συνθέσω ένα έργο για άλτο σαξόφωνο και εκκλησιαστικό όργανο ένιωσα λίγο αμήχανα από την πρόταση. Πρόκειται για έναν ασυνήθιστο συνδυασμό οργάνων και δεν ήμουν βέβαιος για την διαδικασία που θα ακολουθούσα. Ωστόσο, καθώς σκεφτόμουν τις ιδιαιτερότητες αυτού του συνδυασμού, κατέληξα στο συμπεράσμα πως απ΄ όλα τα ξύλινα πνευστά, το σαξόφωνο είναι πιθανόν αυτό που θα ταίριαζε καλύτερα απέναντι σε ένα εκκλησιαστικό όργανο. Εξάλλου πρόκειται για έναν ακόμη μεταλλικό σωλήνα που γεμίζει με αέρα (δηλ. το σαξόφωνο). Το έργο γράφτηκε με όρους χρονικής διάρκειας και μολονότι σύντομο, προσπάθησα να δώσω έναν χαρακτήρα μεγάλης κλίμακας. Αυτή η μεγάλη κλίμακα προσδιορίστηκε από τον ηχητικό όγκο των δύο οργάνων. Η μουσική είναι απόλυτη (καθαρή), γεμάτη από αντιθέσεις σε ενέργεια, λυρισμό και ήχους πλούσιους που αναδύονται προς την κορυφή. Δεν πρόκειται για προγραμματική μουσική μολονότι ο τίτλος του έργου αφήνει υπόνοιες. Η ιδέα της ατμόσφαιρας ενός μεγάλου καθεδρικού ναού προέκυψε στα μέσα της συνθετικής διαδικασίας και ήταν αυτή τελικά που καθόρισε τη σχέση μου με τα δύο όργανα.