A Night with the Aristocrats

Το μέρος της κιθάρας προέκυψε αυθόρμητα από τις 24 Σπουδές που συνέθεσα λίγα χρόνια νωρίτερα. Προς στιγμή σκέφτηκα μήπως ένα μελωδικό τμήμα θα μπορούσε να προστεθεί στο μέρος της κιθάρας και έτσι προέκυψε ένα ντουέτο. Η επιθυμία του αγαπητού συναδέλφου Corey Whitehead για τη σύνθεση ενός ντουέτου μαζί με κουαρτέτο εγχόρδων με οδήγησε στο να ενορχηστρώσω την παρούσα εκδοχή. To έργο ξεκινά με μια στοχαστική εισαγωγή πρωτού ξεδιπλωθεί το κυρίως τμήμα που είναι ένας χορός σχεδόν κωμικός ανάμεσα στα δύο όργανα και την ορχήστρα εγχόρδων. Ο χορός καταλήγει σε συλλογισμούς του σοπράνο σαξοφώνου που επαναλαμβάνει τον εαυτό του σαν να θέτει αναπάντητες ερωτήσεις. Παρακαλώ μπορεί κανείς να απαντήσει; Τα έγχορδα διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο υπό την έννοια της ισορροπίας και της επιπρόσθετης τρίτης συμμετέχουσας δύναμης (πλην του σαξοφώνου και της κιθάρας). H συνθετική μου γλώσσα έχει άλλοτε φολκλόρ χαρακτήρα, επηρεασμένη από την ελληνική μου καταγωγή, άλλοτε έχει αναφορές σε τονικά κέντρα και άλλοτε πάλι περιστρέφεται γύρω από μερικές νότες μιας κλίμακας (“key” notes), αναπτύσσοντας προγραμματικές ιδέες που συλλαμβάνω από την καθημερινότητας της ζωής.