Σκιαγραφίες

Το έργο Σκιαγραφίες αναλύει το χρώμα μέσα από την προοπτική της σκίασης. Οι Σκιαγραφίες δημιουργήθηκαν με αφορμή τη συζήτηση του Goethe για τις «έγχρωμες σκιές» στην πραγματεία του Θεωρία των Χρωμάτων. Η ιδέα της σκίασης εκδηλώνεται με δύο τρόπους: πρώτον, στη διερεύνηση των λεπτών διαβαθμίσεων των παραμέτρων του ήχου όπως το τονικό ύψος, η χροιά και η δυναμική. Δεύτερον, στις αντανακλάσεις και τις διαθλάσεις του ίδιου ηχητικού αντικειμένου στις διαφορετικές χροιές του συνόλου. Μια τρίτη, ίσως πιο μεταφορική έννοια της σκίασης στις Σκιαγραφίες έγκειται στον τρόπο με τον οποίο εμπλέκεται η μνήμη: το έργο εξελίσσεται μέσω μιας συνεχούς ανάκλησης και αναδιατύπωσης παραμορφωμένων αντιγράφων προηγούμενου υλικού, δημιουργώντας αποτελεσματικά ένα πέπλο σκιών στο ίχνος της πρωτότυπης αρχετυπικής κίνησης. Ο χρόνος δεν ρέει γραμμικά, αλλά σε ομόκεντρους κύκλους, αναπτύσσεται δυναμικά και ανοίγει το δρόμο σε ενδοσκοπική μελέτη μικροσκοπικών ηχητικών χώρων. Οι Σκιαγραφίες ξεδιπλώνονται σε δύο κινήσεις: «Ίχνη» και «Μνήμες Σκιών».