Πίσω στην αναζήτηση
Paraskevaidis Graciela
Αντιγραφή URL σελίδας
Η Graciela Paraskevaídis είναι αργεντίνα - ουρουγουανή συνθέτρια κυρίως έργων μουσικής δωματίου, χορωδιακών, φωνητικών και πιάνου. Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε Αμερική, Ασία και Ευρώπη. Υπήρξε επίσης παραγωγική συγγραφέας.
Σπούδασε σύνθεση με τον Roberto García Morillo στο τμήμα Μουσικής Τέχνης Carlos López Buchardo του Κρατικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Τεχνών στο Μπουένος Άϊρες. Μεταξύ 1965-66 παρακολούθησε μαθήματα κοντά στους Gerardo Gandini, Ιάννης Ξενάκης και άλλους συνθέτες στο Ινστιτούτου Tella του Buenos Aires, με υποτροφία από το Centro Latinoamericano de Altos Estudios Musicales (CLAEM). Aπό το 1968 ως το 1971 μελέτησε σύνθεση με τον Wolfgang Fortner στη Μουσική Ακαδημία του Freiburg, με υποτροφία από το Deutscher Akademischer Austauschdienst, και παρακολούθησε τα θερινά μαθήματα του Darmstadt το 1972.
Μεταξύ των διακρίσεών της ήταν η τιμητική διαμονή της ως επίσημη προσκεκλημένη του προγράμματος Πολιτισμού του Βερολίνου υπό την αιγίδα του Deutscher Akademischer Austauschdienst (1984–85), το «Μετάλλιο Goethe» από το Ινστιτούτο Geothe του Μονάχου (1994) – για τις ποικίλες πολιτιστικές δράσεις της – και το “Premio Morosoli de plata a trayectoria musical” από το ίδρυμα Lolita Rubial in Minas, Ουρουγουάη (2006). Επίσης ήταν αποδέκτης βραβείων από την Αργεντινή, Γερμανία και Ουρουγουάη.
Μαζί με τον Coriún Aharonián συνεργάστηκε για τη συγγραφή του βιβλίου Sonidos y hombres libres. Música nueva de América Latina en los siglos XX y XXI (2014, με εκδότη τον Hanns-Werner Heister και Ulrike Mühlschlegel, Iberoamericana/ Vervuert).
Ως συγγραφέας, ήταν εξειδικευμένη στη λατινοαμερικάνικη μουσική του εικοστού αιώνα και τα δοκίμιά της δημοσιεύτηκαν σε Ευρώπη και Αμερική, κυρίως στο γερμανικό περιοδικό MusikTexte και στο μεξικάνικο επιστημονικό μουσικό περιοδικό Pauta με το οποίο συνεργάστηκε εκτενώς. Επίσης, έγραψε τα βιβλία La Obra sinfónica de Eduardo Fabini (1992, Trilce / Ediciones Tacuabé) και Luis Campodónico, compositor (1999, Ediciones Tacuabé) και μετέφρασε το Schoenbergs Zeichen του Jean-Jacques Dünki και το Los Signos de Schoenberg (2005, Monte Ávila Editores). Μεταξύ 1990-91 ανέλαβε ως συν-εκδότρια την έκδοση του ετήσιου περιοδικού ISCM World New Music Magazine και από το 1992 ως το 2017 συμμετείχε στην έκδοση (με κείμενα και κριτικές) του λεξικού Komponisten der Gegenwart (με εκδότη τον Hanns-Werner Heister και Walter-Wolfgang Sparrer).
Η δράση της είχε πολλά και ποικίλα πεδία εφαρμογής. Οργάνωσε πολλές δράσεις για τη μόνιμη κοινότητα καλλιτεχνών των σεμιναρίων Cursos Latinoamericanos de Música Contemporánea από το 1975 ως το 1989. Ήταν μέλος της Núcleo Música Nueva de Montevideo και της Sociedad Uruguaya de Música Contemporánea. Επίσης, ίδρυσε το 2004 με τον Max Nyffeler τη διαδικτυακή σελίδα για τη λατινοαμερικάνικη μουσική και διετέλεσε συν-εκδότης από το 2004 ως το 2017.
Δίδαξε εκτενώς ιδιαίτερα μαθήματα και επίσης γνωστικά αντικείμενα στο πανεπιστήμιο Universidad de la República στο Montevideo από το 1985 ως το 1992. Έδωσε διαλέξεις, σεμινάρια και δίδαξε σε εργαστήρια σε Αργεντινή, Αυστρία, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Γερμανία, Ελλάδα, Σουηδία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ουρουγουάη.
Έζησε στην Ουρουγουάη από το 1975 ως το 2017 και ήταν υπήκοος Ουρουγουάης και Αργεντινής.
(“Graciela Paraskevaídis”, The Living Composers Project, ημερ. πρόσβασης 17 Απριλίου 2021, http://www.composers21.com/compdocs/paraskeg.htm).