Αντωνίου Θεόδωρος

Ο Θεόδωρος Αντωνίου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί, φωνητική και σύνθεση με τον Μανώλη Καλομοίρη και τον Γιάννη Α. Παπαϊωάννου στο Εθνικό και στο Ελληνικό Ωδείο της Αθήνας. Συνέχισε με σπουδές σύνθεσης και διεύθυνσης ορχήστρας στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Μunich και στο Darmstadt, με τους Riedl, Ligeti, Stockhausen, Berio και Boulez. Έχοντας διδάξει στα Πανεπιστήμια του Standord και της Youta και στη Μουσική Ακαδημία της Filadelphia, από το 1979 είναι καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο Boston.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και έχει δεχτεί παραγγελίες από τα ιδρύματα Fromm, Guggenheim και Koussevitzky καθώς και από την πόλη του Μονάχου, για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1972. Πολλές χρονιές έλαβε το βραβείο ΑSCAP και, το 1991 πήρε το βραβείο Metcalf για την εξαίρετη διδασκαλία του στο Boston University.

Διηύθυνε πολλές ορχήστρες και μουσικά σύνολα, μεταξύ των οποίων οι Συμφωνικές Ορχήστρες της Ραδιοφωνίας του Παρισιού και του Βερολίνου, η Συμφωνική Ορχήστρα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, η Ορχήστρα Ζurich Tonhale, η Συμφωνική Ορχήστρα του Φεστιβάλ Tanglewood κ.ά. Ο Θόδωρος Αντωνίου είναι πολύ γνωστός για τις οργανωτικές του προσπάθειες για την προώθηση της σύγχρονης μουσικής. Ίδρυσε τις ορχήστρες Alea (Alea I, Alea II και Alea III), το Συγκρότημα Νέας Μουσικής της Φιλαδέλφειας και τον Ελληνικό Σύνδεσμο Σύγχρονης Μουσικής. Το 1974 έγινε βοηθός διευθυντής σύγχρονων δραστηριοτήτων στο μουσικό κέντρο Tanglewood, θέση στην οποία έμεινε μέχρι το 1985. Διηύθυνε επίσης το διαγωνισμό σύνθεσης Αlea III (Βoston). Από το 1989 μέχρι το 2018 διετέλεσε πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Έχουν εκδοθεί πάνω από εκατόν πενήντα έργα του (από τους οίκους Baerenreiter και Gunmar) και η μουσική του εκτελείται από πολλές ορχήστρες σε όλον τον κόσμο.

Τα έργα του Θόδωρου Αντωνίου είναι πολυάριθμα και ποικίλης φύσης και περιλαμβάνουν όπερες, χορωδιακά έργα, έργα μουσικής δωματίου, έργα για σολίστ, συμφωνικά και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο – τα θεατρικά και κινηματογραφικά έργα μόνον αριθμούν πάνω από 150 συνθέσεις. Από την εργογραφία του εξέχουσα θέση κατέχουν οι καντάτες Νενικήκαμεν και Προμηθέας, το Κονσέρτο για πιάνο και οι όπερες Βάκχες και Οιδίπους επί Κολωνώ – για την τελευταία έλαβε το Βραβείο Μουσικής 1998 της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.

Για την προσφορά του στο χώρο της θεατρικής μουσικής βραβεύτηκε το 1988 με το βραβείο «Κάρολος Κουν», ενώ οι πιο πρόσφατες διακρίσεις του είναι το έπαθλο «Δημήτρης Μητρόπουλος» από το κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου -Θεατρικό Μουσείο και την Κριτική Επιτροπή Απονομής Βραβείων σε καλλιτέχνες της σκηνής για τη μουσική του δημιουργία στο θέατρο, αλλά και τη συνολική προσφορά του στο χώρο του πολιτισμού, καθώς και η βράβευσή του από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, με το μετάλλιο του «Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής». Επίσης, το 2004 ήταν αποδέκτης του βραβείου Herder Prize του Alfred Toepfer Stiftung F.V.

(«Θεόδωρος Αντωνίου: Ένας από τους Κορυφαίους Σύγχρονους Συνθέτες», ellines.com, ημερ. πρόσβασης 22 Αυγούστου 2018, https://bit.ly/3M9YVAQ)

[Βιογραφικό σημείωμα στο ένθετο του ψηφιακού δίσκου, Κώστας Βάρναλης...Στα Ηχοκύματα Υψωμένοι, (Αθήνα: Σύλλογος των Αγχιαλιτών της Αθήνας, 2010, σελ. 23)].